Het menselijk oog heeft een zeer groot dynamisch bereik. Dat wil zeggen dat in situaties met veel contrast wij in zowel de donkere als de lichte partijen veel details kunnen waarnemen. Een camera kan dat minder goed en je zal daarom altijd een keuze moeten maken bij het fotograferen. Wil je in de lichte partijen details zien, dan raak je ze in de donkere partijen kwijt. Wil je details in de donkere delen, dan raken de lichte delen overbelicht.

High dynamic range fotografie lost dat probleem op door een reeks foto's te nemen waarbij een belichtingstraject van onderbelicht tot overbelicht wordt doorlopen. Wanneer deze foto's later met daarvoor ontwikkelde software worden samengevoegd tot één foto ontstaat een beeld waarin alle details te zien zijn.